Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) to bardzo dobre analgetyki. Są podstawą leczenia wielu schorzeń. Stosowane są do kontroli przewlekłego bólu w różnych chorobach przebiegających ze stanem zapalnym, przykładowo w osteoartritis (OA), chorobach przyzębia czy zmianach nowotworowych. Pomimo szerokiego zastosowania, NLPZ mają wąski margines bezpieczeństwa i mogą przyczyniać się do powstania efektów nieporządanych, w tym zaburzeń pracy przewodu pokarmowego, wątroby, nerek czy czynników krzepnięcia.
U kotów przewlekła choroba nerek (CKD) nadal pozostaje chorobą o niewyjaśnionym podłożu. Szacuje się, że starsze koty są na nią bardziej podatne - nawet 80% kotów powyżej 15 r. ż. może wykazywać objawy. U kocich pacjentów geriatrycznych często obserwuje się inny współistniejący z CKD bolesny stan chorobowy (np. OA). Tacy pacjenci stanowią wyzwanie, w którym należy rozważyć potencjalne efekty uboczne NLPZ oraz wpływ bólu na jakość życia.
Dotychczas uważano, że stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych jest przeciwskazane u pacjentów z CKD, jednak niedawne publikacje wskazują na możliwość bezpiecznego przewlekłego stosowania leków z tej grupy, jeśli tylko zastosuje się odpowiednie środki ostrożności.
W najnowszych badaniach oszacowano, że długotrwałe zastosowanie meloksykamu i robenakoksybu u pacjentów ze stabilnym CKD nie wpływa na stężenie kreatyniny w osoczu. Inne badania sugerują, że stosowanie tych leków nie zwiększa także stężenia mocznika, ani nie powoduje skrócenia średniej długości przeżycia kotów z CKD. Co więcej, przewlekła terapia NLPZ może przyczynić się do zwolnienia progresu choroby nerek, w tym spowolnienia wzrostu stężenia kreatyniny. Podejrzewa się, że wynika to z ogólnej poprawy stanu ogólnego zwierząt otrzymujących leki przeciwbólowe, w tym polepszenia apetytu i zwiększonego pobierania wody. Możliwe też, że bezpośredni efekt przeciwzapalny skutkuje spowolnieniem obniżania pracy nerek.
Zaleca się rozważenie terapii NLZP u pacjentów, u których:
Zaleca się, by zwierzęta te miały stały dostęp do świeżej wody w wielu miejscach, a także by stosować najmniejszą skuteczną dawkę leku i regularnie kontrolować stan zdrowia pacjenta.
Przeprowadzane badania mają jednak swoje ograniczenia, część z nich prowadzona była retrospektywnie, były także różnice w definicji pacjenta ze „stabilnym CKD”. Niemniej jednak, przy podjęciu odpowiednich środków ostrożności zastosowanie NLPZ, takich jak meloksykam czy robenakoksyb może okazać się korzystne u pacjentów z CKD.