Gastropatia mocznicowa u kotów

Progresja CKD (chronic kidney disease) zazwyczaj prowadzi do mocznicy, która klinicznie objawia się, chociażby utratą masy ciała, wymiotami i brakiem apetytu. Dr Quimby podkreśla, że gastropatia mocznicowa u kotów z przewlekłą chorobą nerek, różni się od tej opisywanej u innych gatunków i tę różnicę należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu postępowania z pacjentem.

Wykazano, że koty z CKD mają  w surowicy wysokie stężenie gastryny, które wzrasta z nasileniem niewydolności nerek. Jest to konsekwencja tego, że gastryna jest wydalana przez nerki i istnieje hipoteza, że gdy ich funkcjonowanie jest zaburzone, rozwija się hipergastrinemia, co powoduje nadprodukcję kwasów żołądkowych.

Jednak istnieje bardzo niewiele dostępnych dowodów, jak pisze w swoich pracach dr Qimby, na których można by oprzeć zalecenia dotyczące stosowania leków obniżających kwasowość, takich jak blokery H2, inhibitory pompy protonowej czy sukralfat u kotów z mocznicą.
Ograniczanie kwaśności soku żołądkowego za pomocą H2-blokerów np. famotydyny lub inhibitorów pompy protonowej, anegdotycznie wydaje się łagodzić brak apetytu u niektórych pacjentów z przewlekłą chorobą nerek, jednak leki te nigdy nie zostały w tym kontekście ocenione w badaniach klinicznych.
Możemy z tego wnioskować, że koty z CKD nie doświadczają nadkwasot, jak wcześniej zakładano. Ponadto, kilka ostatnich publikacji dotyczących CKD u ludzi zwraca uwagę na zwiększone ryzyko chorób nerek przy regularnym stosowaniu IPP.

Badania histopatologiczne przewodu pokarmowego, przeprowadzone między innymi przez dr Quimby wykazały, że u kotów z przewlekłą chorobą nerek zmiany chorobowe ograniczały się do mineralizacji i zwłóknienia błony śluzowej. Nie była to  klasyczna postać gastropatii mocznicowej, z owrzodzeniami żołądka, obrzękiem czy krwotokami.

Odkrycia te są o tyle ciekawe, iż żadne wcześniejsze badania nie opisywały prospektywnej i systematycznej oceny zmian błony śluzowej przewodu pokarmowego wywołanych przez mocznicę u kotów z przewlekłą chorobą nerek.
W związku z tym, bardziej odpowiednie postępowanie w przypadku objawów żołądkowo-jelitowych u takich pacjentów powinno zakładać używanie leków przeciwwymiotnych, a nie koniecznie blokerów H2 czy IPP. 

Dla wszystkich którzy zajmują się na co dzień nefrologią, dyskusja z autorką badań oraz możliwość bezpośredniego zadania jej pytań będzie zapewne inspirującym doświadczeniem. Będzie to możliwe już 9-10 września 2023 w Warszawie, na organizowanej przez VetCo międzynarodowej konferencji „Nefro-Urologia”.